Is dat mooie witte kleed wel praktisch? Zijn die praktische tegels achter het fornuis wel mooi? Tijdens het samenstellen van het interieur staan veel mensen voor de vraag: ga ik voor mooi en/of ga ik voor praktisch? Raar maar waar, heb ik mijzelf die vraag nog nooit gesteld…
Een praktisch interieur
Als je praktisch bent ingesteld, voer je dat ongetwijfeld ook door in de inrichting van je huis. Dan koop je dingen voor je huis die je in de eerste plaats natuurlijk mooi vindt, maar in je achterhoofd praat er een stemmetje mee dat beoordeelt of het wel verstandig is om een bepaalde aankoop te doen. Daarbij houd je dan ook rekening met de samenstelling van je gezin, zoals kinderen en/of huisdieren. Je kiest voor materialen die lang bruikbaar zijn, en weinig onderhoud vergen. En tenslotte koop je soms ook producten die je niet echt mooi vindt, maar die nu eenmaal (in de ogen van een praktisch persoon) onmisbaar zijn.
Snelle en praktische aankopen
Een praktisch persoon zal bijvoorbeeld een deurmat in de hal leggen, waarbij gewoon een stuk uit de mooie houten vloer moet worden gezaagd. Anders ligt die deurmat bovenop de vloer en kan de deur niet dicht. En zonder deurmat is geen optie. En als je praktisch bent koop je een grote parasol bij de eerste de beste Bouwmarkt die je tegenkomt. Of je zo’n ding mooi vindt vraag je je eigenlijk niet eens af: want met een tuin op het zuiden kun je niet zonder parasol. En als je praktisch bent koop je alleen witte meubels die goed afneembaar zijn en ga je voor al je andere meubels en accessoires voor de wat donkerdere tinten. Zeker als je jonge kinderen hebt.
En hoe praktisch ben ik
Maar je raadt het al. Ik ben dus to-taal niet praktisch. Ik heb nog net kunnen voorkomen dat de houtenvloer-leggers een groot gat in de houten vloer van mijn hal zaagden voor een deurmat (‘Maar mevrouw, u kunt toch niet zonder een ingelegde deurmat? Ehm. Ja hoor, let maar op) En ik heb geen parasol. Ik zoek al 3 jaar naar een wit zonnedoek welke past in mijn tuin met scheef uiteenlopende muren. Met een praktische moeder zouden mijn kinderen niet de halve zomer met zonnebril en pet op in de tuin hebben gezeten, om de felle zon te kunnen verdragen.
Lichte kleuren boven praktisch
En als ik praktisch was geweest zouden niet bijna al mijn meubels, vloeren en vloerkleden wit zijn geweest. Ook zou ik dan voor de kleur van mijn bank nooit hebben gekozen voor de allerlichtste kleur grijs die ze hadden. En dat was dan nog omdat ik hun kleur wit te crème vond. Anders had ik wit gekozen. De verkoopster bij Leen Bakker probeerde mij te waarschuwen tegen deze miskoop van mijn leven (‘Echt mevrouw, u gaat hier met 4 kinderen in huis zo’n spijt van krijgen’). Maar ze kende mij niet. Ze wist niet dat ik mij nooit laat leiden door praktische overwegingen. Op geen enkel vlak (anders was ik natuurlijk nooit voor 4 kinderen gegaan:-) ) maar al helemaal niet op het gebied van interieur.
Een heerlijk witte tuin
Nog een laatste voorbeeld. Voor mijn scheiding hadden we in de tuin allemaal witte meubels. De wit geverfde houten meubels moesten stuk voor stuk over geschilderd worden, ieder voorjaar opnieuw. Liters witte verf gingen er ieder voorjaar doorheen, 15 jaar lang. En de witte Philippe Starck stoelen aan de buiten-eettafel waren na ieder regenbuitje vies, kreeg je vanwege het model met moeite van zijn plek en waren na een lange winter nauwelijks nog schoon te boenen. Na de scheiding bleef alles bij mijn ex-man staan, en kon ik qua inrichting van de tuinmeubels dus met een schone lei beginnen.
De (onpraktische) tuin is compleet
Mijn moeder (über-praktisch ingesteld) haalde opgelucht adem dat ik dan nu toch voor teakhout, ander praktisch materiaal en/of donkere kleur zou gaan. Maar we zijn 3 jaar verder en mijn (veel kleinere) tuintje staat opnieuw weer vol met witgeverfde steigerhouten banken en tafels. En de twee stenen muren hebben we ook weer wit geverfd.
Alleen eettafel stoelen voor buiten had ik nog niet. Totdat ik vorige maand een mail kreeg van mijn ex-man: zijn vriendin vond die Philippe Starck stoelen niet zo praktisch: of ik ze alsnog wilde hebben. Yessss, mijn (onpraktische) tuin is weer compleet!
Dit blog is geschreven door Annemiek. Zij woont, samen met haar 4 kinderen, in een jaren ’30 woning in Breda.
De passie voor interieur heeft ze altijd gehad en ziet ze ook bij haar dochters terug. Haar stijl is licht en fris, waarbij de karakteristieke elementen van haar woning zeker niet mogen ontbreken.
Je kunt Annemiek volgen op Instagram @wonen.met.an
4 Reacties
Wat heerlijk als je zo in elkaar zit!!!!
Mooi beschreven.
Superleuke blog, heerlijk om te lezen!
Wat heerlijk geschreven! Je hebt er echt talent voor.. ik zie het ook allemaal voor me als ik lees, ook de ex die belt
Hai An, wat heb je dit blog weer leuk geschreven !
Ook al val je dan onder de niet praktische mensen je hebt wel een prachtig huis en tuin !!.. alles is zo leuk gestyled
Liefs Mona